FELICJAN DZIERŻANOWSKI

(1.04.1914 – 16.04. 2007) 

„Umarłych wieczność dotąd trwa,
dokąd pamięcią się im płaci"
Wisława Szymborska

 

    W dniu 16 kwietnia 2007 r. odszedł od nas na zawsze Felicjan Dzierżanowski, wieloletni, zasłużony nauczyciel Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Łańcucie. Jego śmierć napełniła smutkiem nie tylko najbliższych ale także wszystkich, którzy z nim współpracowali i znali go. Odszedł bowiem człowiek niezwykły a Jego droga życiowa potwierdza to w pełni.

    Urodził się 1 kwietnia 1914 w Zielonej nad Zbruczem (Podole) jako jedno z dziesięciorga rodzeństwa. Ukończył I Gimnazjum matematyczno-przyrodnicze we Lwowie. Wybitni nauczyciele tej szkoły wywarli wpływ na Jego dalsze kształcenie i wspominał ich z wielkim szacunkiem do końca życia.

W latach 1934 - 1939 studiował na Wydziale Lotniczym Politechniki Lwowskiej. W tym czasie ukończył też kurs szybowcowy. Podczas wojny należał do Armii Krajowej i uczył matematyki na tajnych kompletach. Pracę zawodową rozpoczął jeszcze w czasie studiów, jako inżynier przy budowie obiektów Centralnego Okręgu Przemysłowego w Sandomierzu i Drohobyczu (od 1937 r.).
    Po wojnie rozpoczął pracę jako nauczyciel uznając, iż w ten sposób najlepiej będzie służył Ojczyźnie. Był współorganizatorem Technikum Rolniczego w Zarzeczu k/Przeworska i uczył w tej szkole od 1.IX.1947 do 31.VIII.1953 r., pełniąc też w ostatnich latach pracy funkcję dyrektora szkoły.

 

Z żoną Danutą w czasie pobytu w Zarzeczu

 

Grono pedagogiczne Technikum Rolniczego w Zarzeczu

 

 

    Od 1.IX.1953 r. do 1974 r. pracował w Technikum Mechanizacji Rolnictwa na pełnym etacie a po przejściu na emeryturę nauczał dalej w niepełnym wymiarze godzin do 31.VIII.1981 r. Przepracował ogółem w szkolnictwie 35 lat a w Technikum Mechanizacji Rolnictwa – 28 lat , nauczając w tej szkole rysunku technicznego, naprawy maszyn i technologii oraz pełniąc funkcje kierownicze. Odnosił duże sukcesy w pracy z młodzieżą.

 

Przy desce kreślarskiej w czasie lekcji rysunku technicznego

 

 

     Od 1969 r. był kierownikiem działu napraw maszyn rolniczych i ciągników i czuwał m.in. nad poziomem nauczania przedmiotów zawodowych, zaopatrzeniem w pomoce dydaktyczne, nad jakością kształcenia praktycznego.
Doceniając Jego wiedzę merytoryczną i metodyczną oraz doświadczenie, wojewódzkie władze oświatowe powierzyły mu organizację Ośrodka Metodycznego Mechanizacji Rolnictwa obejmującego nauczycieli szkół rolniczych woj. rzeszowskiego. Ośrodkiem kierował od 15 kwietnia 1958 r. W latach 50-tych był opiekunem grupy Greków, którzy w tym czasie uczęszczali do szkoły.

 

Nauczyciele Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Łańcucie
/ od lewej- mgr inż. J. Inglot, mgr inż. R.Malik, mgr inż. F. Dzierżanowski,
inż. A. Rajzer, mgr inż. Z Czaja, mgr K. Maślanka /

 

Klasa uczniów pochodzenia greckiego,
których opiekunem był mgr inż. F. Dzierżanowski

 

Część pisemna egzaminu dojrzałości – rok szkolny 1961/62
/od lewej – mgr inż. F. Dzierżanowski, mgr inż. J. Inglot, mgr W. Mieroszewska/

 

 

     Poza nauczaniem Jego pasją było modelarstwo i na tym polu osiągał bardzo dobre wyniki. W Technikum Mechanizacji Rolnictwa założył Koło Modelarskie im. Cz. Tańskiego i opiekował się nimi w latach 1957 – 1980. Dzięki zaangażowaniu i pełnej poświęcenia pracy z młodzieżą osiągał sukcesy krajowe i międzynarodowe w zawodach modelarskich, wychował następców a wielu Jego wychowanków zaszczepionych przez Niego pasją lotnictwa ukończyło szkołę lotniczą i zdobyło zawód lotnika.

 

Członkowie klubu modelarskiego im. Cz. Tańskiego
wraz z opiekunem – mgr inż. F. Dzierżanowskim /rok szk. 1970/71/

 

Pasję modelarską potrafił zaszczepić wielu pokoleniom uczniów
Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Łańcucie.

 

W czasie zawodów modelarskich na lotnisku w Jasionce

 

    Obok lotnictwa i modelarstwa jego ulubionym hobby było uprawianie sportu ( tenis ziemny, hokej ) oraz turystyki, szczególnie rowerowej i narciarskiej. Zainteresowania te starał zaszczepić członkom rodziny, znajomym oraz młodzieży Technikum Mechanizacji Rolnictwa

 

W czasie wypoczynku na nartach i turystyce rowerowej

 

 

Był człowiekiem o ogromnej wiedzy, którą potrafił wykorzystać w wielu nowatorskich
rozwiązaniach technicznych. Na zdjęciu - w czasie budowy elektrowni wiatrowej na terenie tzw. Likierni

 

    Śp. Felicjan był człowiekiem o głębokiej wiedzy w zakresie nauczanych przedmiotów, a także w innych dziedzinach wiedzy. Był niezwykle sumienny, zdyscyplinowany, życzliwy, uczynny, zawsze gotów służyć innym. Dla współpracujących z nim a także dla kolejnych pokoleń uczniów i absolwentów był nauczycielem wybitnym, cenionym i powszechnie lubianym za wiedzę, fachowość, skromność. Był wierny sobie i swoim przekonaniom przez całe długie życie. Nie poddawał się żadnej modzie w tym zakresie. To dla swoich przekonań poświęcił swoją karierę osobistą i przeniósł się z Zarzecza do Łańcuta na stanowisko nauczyciela. Za wybitne osiągnięcia w pracy z młodzieżą uhonorowany został wieloma odznaczeniami. Otrzymał m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej, odznakę „Zasłużony dla woj. rzeszowskiego", Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
W 2002 r. za osiągnięcia dla dobra powiatu Łańcuckiego wyróżniony został nagrodą Starosty Łańcuckiego – statuetką Michała Archanioła.
    Śp. Felicjan Dzierżanowski był osobą o nieposzlakowanej opinii. Był człowiekiem prawym, wiernym swoim przekonaniom, posiadającym głęboką wiedzę i mądrość życiową, a z drugiej strony – człowiekiem o niezwykłej skromności. Pozostanie w naszej pamięci niedoścignionym wzorem nauczyciela i wychowawcy oddającego się z pasją pracy z młodzieżą, kolegi i przyjaciela, człowieka oddanego w pełni innym.

 

dr E. Szal