FELICJAN DZIERŻANOWSKI
(1.04.1914 – 16.04. 2007)
„Umarłych wieczność dotąd trwa,
dokąd pamięcią się im płaci"
Wisława Szymborska
W dniu 16 kwietnia 2007 r. odszedł od nas na zawsze Felicjan Dzierżanowski, wieloletni, zasłużony nauczyciel Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Łańcucie. Jego śmierć napełniła smutkiem nie tylko najbliższych ale także wszystkich, którzy z nim współpracowali i znali go. Odszedł bowiem człowiek niezwykły a Jego droga życiowa potwierdza to w pełni.
Urodził się 1 kwietnia 1914 w Zielonej nad Zbruczem (Podole) jako jedno z dziesięciorga rodzeństwa. Ukończył I Gimnazjum matematyczno-przyrodnicze we Lwowie. Wybitni nauczyciele tej szkoły wywarli wpływ na Jego dalsze kształcenie i wspominał ich z wielkim szacunkiem do końca życia.
Leopold Tomasz Szydłowski (15.11.1922- 29.08.2008r.)
Leopold Tomasz Szydłowski urodził się 15 listopada 1922 roku w Sosnowcu. Jego rodzice Stanisław i Stanisława z Pasztów posiadali gospodarstwo rolne o powierzchni 4 ha we wsi Olszówka Stara w gminie Wodzisław w powiecie jędrzejowskim. Po opuszczeniu wsi rodzinnej znaleźli się w Sosnowcu w poszukiwaniu pracy. Już w roku 1923 cała rodzina wyjechała do Francji, gdzie ojciec pracował w kopalni węgla do, 1929 r., kiedy to wielki kryzys gospodarczy zmusił ich do powrotu do wsi rodzinnej. Tutaj Leopold Szydłowski rozpoczął naukę w szkole powszechnej, ale ukończył ją w Wodzisławiu w 1936 roku.
WSPOMNIENIE O PANI PROFESOR
mgr Władysławie Irenie Mieroszewskiej
– rozprawka o nauczycielskim trudzie i o dobrym sercu –
biogram...
1. Wprowadzenie uzasadniające podjęcie zadania
Z perspektywy upływu czasu powinniśmy upamiętniać osoby, które wybierały szlachetne cele i pozostawały wierne niewzruszonym zasadom moralnym. W minionym XX wieku, najpotworniejszym stuleciu kłamców (W. Łysiak), szczególnym kryteriom prawości musieli sprostać nauczyciele. Rzeźbiąc serca i umysły młodych pokoleń musieli uwzględnić obszary biedy, osierocenia i obłudnych zakłamań ideowych. W Polsce dodatkowo musieli uporać się ze zmianami granic, zniszczeniem tradycji intelektualnych, likwidacją wykształconych grup zawodowych, kradzieżą dóbr kultury i ośmieszaniem religii. Nigdzie na świecie nie wymordowano tyle bezbronnych dzieci (Zamojszczyzna, Łódź, obozy koncentracyjne i getta, czystki etniczne na Kresach Wschodnich) i nigdzie nie wymordowano tylu oficerów, nauczycieli, naukowców i kapłanów.
„Jego Pasją była szkoła”
JAN INGLOT
Dyrektor Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Łańcucie
w latach 1960 - 1968
Historia Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Łańcucie nierozerwalnie związana jest z wieloletnim nauczycielem i dyrektorem szkoły mgr inż. Janem Inglotem. To jeden z największych autorytetów i wielkich osobowości tej szkoły. Wspominają go z ogromnym szacunkiem zarówno absolwenci jak i ich rodzicem nauczyciele i mieszkańcy Łańcuta. Ujmował wszystkich swoją skromnością, pracowitością i oddaniem szkole całego swojego życia zawodowego.
Urodził się 18 lipca 1908 r. w Mechanicville w stanie Nowy Jork, w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Rodzice Michał i Maria z domu Lew wyjechali do Ameryki, jak wielu z tej ziemi, za chlebem. W 1910 r. powrócili do Polski i zamieszkali w rodzinnej Albigowej. Ojciec zginął jako żołnierz w 1914 r.
„Są miejsca, czasy i ludzie, których się nie zapomina...”
Walenty Szpunar - dyrektor i organizator łańcuckiej szkoły
Słowa powyższe były hasłem przewodnim obchodów 70. rocznicy powstania Szkoły, która po wielu przekształceniach organizacyjnych i programowych nosi dziś nazwę Zespół Szkół Technicznych w Łańcucie. W poniższym artykule przypominam zasłużoną dla Szkoły i lokalnej społeczności postać prof. dr inż. Walentego Szpunara. Był on przed wojną wybitnym uczonym lwowskich uczelni wyższych, a następnie po II wojnie światowej pracował w szkołach wyższych w Warszawie. W czasie pracy zawodowej Profesora był też „okres łańcucki”. Był on bowiem pierwszym dyrektorem organizowanej placówki - Gimnazjum Mechanicznego a następnie w Gimnazjum Mechaniczno-Rolniczego. Funkcję tę pełnił w okresie organizacji Szkoły od podstaw. Nie było programów nauczania, podręczników a przede wszystkim - własnych obiektów, w których można było rozpocząć normalną naukę.
„SĄ MIEJSCA , CZASY I LUDZIE, KTÓRYCH SIĘ NIE ZAPOMINA"
Bronisław Pelc (23 III 1911 – 11 VIII 1992)
W kolejnym artykule przypominam inż. Bronisława Pelca, nauczyciela i dyrektora Szkoły łańcuckiej, który w trudnym okresie powojennym, wspólnie z grupą pierwszych nauczycieli, tworzył podstawy materialne i programowe organizowanej placówki. Bronisław Pelc urodził się 23 marca 1911 roku jako syn Władysława i Wiktorii z domu Einhorn. Do klasy pierwszej szkoły powszechnej zapisany został po ukończeniu szóstego roku życia. Po czterech latach nauki , w 1920 roku rozpoczął edukację w Państwowym Gimnazjum Realnym w Łańcucie (od r. szk. 12921/1922 –Państwowe Gimnazjum im. H. Sienkiewicza). Ukończył 6 klas gimnazjalnych.
Egzamin zawodowy
Odwiedza nas 763 gości oraz 0 użytkowników.
Zespół Szkół Technicznych
ul. Armii Krajowej 51A
37-100 Łańcut tel. 17 225 2286
fax 17 225 6893
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.