Wycieczka w Bieszczady

• Drukuj
• E-mail

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 21, czerwiec 2012 00:00

Odsłony: 4941

  W dniach 20-21 czerwca 2012 roku odbyła się wycieczka Szkolnego Koła „Caritas” w Bieszczady. Zgodnie z programem 1-go dnia zwiedzaliśmy Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, gdzie zobaczyliśmy m.in. cenne zabytki architektury pogórzańskiej, łemkowskiej i bojkowskiej. Następnie udaliśmy się do Wołosatego, które jest najdalej wysuniętą na południe zamieszkaną miejscowością Polski.     Znajduje się tu Zachowawcza Hodowla Konia Huculskiego. Kolejnym celem naszej wyprawy było zdobycie Tarnicy – najwyższego wierzchołka polskich Bieszczadów ( 1346 m n.p.m.). Znajduje się tam metalowy krzyż z wmurowaną tablicą ku czci bl. Jana Pawła II. Szczególnie pięknie prezentuje się stąd masyw Krzemienia . Dużą radość sprawiła nam woda źródlana , którą napełniliśmy butelki schodząc z Tarnicy czerwonym szlakiem w kierunku Ustrzyk Górnych.

   Niepokonani przez upał i w doskonałych humorach dotarliśmy do Ośrodka Caritas w Rajskiem, gdzie czekała na nas obiadokolacja a potem odpoczynek. Pogoda dopisywała nam również w drugim dniu wycieczki, termometr w busie wskazywał 38 stopni C. Rano po śniadaniu pojechaliśmy do Polańczyka nad Zalew Soliński, gdzie odbyliśmy godzinny rejs statkiem pasażerskim „Bryza”. Następnie udaliśmy się nad zaporę wodną w Solinie, gdzie znajduje się elektrownia wodna szczytowo-pompowa.

   Przejeżdżając przez Hoczew wstąpiliśmy do bieszczadzkiego artysty P. Zdzisława Pękalskiego, który prezentował nam swoje rzeźby i malowidła. Ze względu na duży upał postanowiliśmy spędzić trochę czasu nad rzeką Osławą w Tarnawie Dolnej. Znajomi księdza Macieja poczęstowali nas lodami.

   Ostatnim miejscem, które zwiedzaliśmy był Zagórz – miasteczko u ujścia Osławy do Sanu. Najcenniejszym zabytkiem miasta są ruiny barokowego, obronnego kościoła i klasztoru Karmelitów Bosych. Tam też uczestniczyliśmy we Mszy św. Zmęczeni ale szczęśliwi powróciliśmy z naszymi opiekunami: ks. Maciejem, P. Julią Smyrską, P. Jadwigą Kotz do Łańcuta.

                                                                                                                             Julia Padiasek